Lineaire structuur
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
In de bouwkunde kan een lineaire structuur verwijzen naar infrastructurele constructies met een langgerekte vorm of naar een lineair bouwelement zoals een balk.
Omschrijving
Een lineaire structuur kenmerkt zich door een langwerpige vorm, waarbij de lengte beduidend groter is dan de breedte en hoogte. Dit principe wordt toegepast in infrastructurele projecten zoals wegen, dijken of kanalen, waar de structuur fungeert als een doorlopend, ruimtelijk verbindend element voor aangrenzende functies. Daarnaast kan de term slaan op individuele lineaire constructie-elementen binnen gebouwen, zoals balken of liggers, die voornamelijk verticale belastingen opvangen en overdragen op andere dragende delen zoals muren of kolommen.
Toepassingen en voorbeelden
Lineaire structuren op grotere schaal zijn vaak infrastructureel en binden aangelegen functies ruimtelijk aan elkaar. Dit kunnen bijvoorbeeld uitvalswegen, dijken of kanalen zijn. Linten (langgerekte structuren) kunnen aan één of beide zijden bebouwd zijn. Historische lintbebouwing is vaak organisch gegroeid. Op het niveau van bouwelementen worden balken en liggers gezien als lineaire constructie-elementen. Deze kunnen diverse vormen aannemen en zijn essentieel voor het dragen en verdelen van belastingen in een constructie.
Verband met andere termen
Binnen de bouwfysica wordt de term 'lineaire bouwknoop' gebruikt. Dit is een situatie waar twee scheidingsconstructies van het verliesoppervlak samenkomen, of waar een scheidingsconstructie samenkomt met een scheidingsconstructie op de grens met een aangrenzend perceel. Dit is relevant voor het berekenen van warmteverlies. Ook de psi-waarde (Ψ-waarde), of lineaire warmtedoorgangscoëfficiënt, is gerelateerd aan lineaire overgangen tussen constructiedelen waar warmteverlies optreedt.
Gebruikte bronnen: